फोक्कडको जिन्दगी चुरोटले पोल्छु अचेल ।
धुँवाको नशामा तिम्रो याद घोल्छु अचेल ।

समयको गतिसँगै मन एकोहोरो भएपछी,
तारा गन्दै रातमा शुन्यसँग बोल्छु अचेल ।

भित्री पीडा जिन्दगीको काव्यपान काँहा हो र
तैपनी व्यथा सबै गजलभित्र खोल्छु अचेल ।

पलपल श्वास फेर्न चुरोटनै चाहिएपछी,
गर्वसाथ आफुलाई रु पाँच मोल्छु अचेल ।

फोक्कडको जिन्दगी चुरोटले पोल्छु अचेल ।
धुँवाको नशामा तिम्रो याद घोल्छु अचेल ।